Klinika Universitare e Nefrologjisë mori një repart tërësisht të rinovuar të terapisë intensive, si dhe departamentet për dializë kronike dhe akute, departamenti për transplantin e veshkave, si dhe departamenti për akses vaskular.
Me këtë investim është përmirësuar ndjeshëm cilësia e kujdesit shëndetësor. Kjo klinikë është i vetmi institucion në vend që trajton pacientët më kompleksë me sëmundje të veshkave.
Me renovimin u ndërrua plotësisht inventari mjekësor, si dhe inventari në dhomat ndihmëse për personelin mjekësor, si dhe u rinovua dhoma e aksesit vaskular për pacientët në programin kronik të hemodializës.
Krahas punimeve të ndërtimit, të cilat ndryshuan tërësisht pamjen e klinikës, u bë zëvendësimi i plotë i shtretërve spitalorë dhe pajisjeve ndihmëse jomjekësore. Ndryshe, në pjesën e pajisjeve mjekësore është blerë aparati i ri EHO, pacient-monitor për monitorimin e parametrave vital në repartin e kujdesit intensiv, si dhe është ndërruar instalimi dhe furnizimi me oksigjen. Është blerë një karrige moderne kirurgjikale dhe ndriçimi, si dhe është rinovuar tërësisht instrumentacioni, gjë që përmirëson ndjeshëm kushtet si për pacientët ashtu edhe për ekipin profesional të nefrologëve, të cilët kryejnë procedura komplekse, si fistulat arteriovenoze, të përhershme dhe të përkohshme. kateter për hemodializë etj.
Për të përmirësuar trajtimin e pacientëve me sëmundje renale, janë ofruar aparatura moderne për metodat e vazhdueshme të hemodializës për trajtimin e pacientëve më kompleksë me insuficiencë renale, të cilët kërkojnë kujdes intensiv nefrologjik. Gjithashtu sigurohet një aparat për procedurat e pastrimit dhe zëvendësimit të plazmës në pacientët me sëmundje sistemike, si glomerulonefriti, lupusi sistemik dhe pacientë të tjerë me sëmundje të kombinuara sistemike nefrologjike, reumatologjike, hematologjike, kardiake dhe pulmonare.
Ekipet e nefrologëve dhe infektologëve po përgatiten edhe për trajtimin specifik të pacientëve më të rëndë me infeksione Covid-19, të cilët janë të indikuar për trajtimin e të ashtuquajturës “stuhi citokine”, sipas protokolleve të pranuara botërore.